Voorbeeld 1 Het moeilijkste om studenten te leren (en we hebben ervaren hoe ouder de student, hoe moeilijker) is het actief gebruik van fouten. Toen we bijvoorbeeld eerstejaars studenten van Communicatie & Multimedia Design in ons lab hadden, worstelden ze om dingen uit te proberen zonder eerst grondig (desk)research te doen. Na een week vol workshops en een project in het lab, ervoeren ze de waarde van het maken en experimenteren als een vorm van onderzoek en ontdekking. Maar we moesten ze in eerste instantie dwingen om meerdere dingen uit te proberen..

Voorbeeld 2 In onze 3D-workshops leren we studenten hoe ze een 3D-model kunnen maken en het model kunnen voorbereiden op een 3D-print. De studenten in deze workshop, zoals eerder uitgelegd (zie de basishouding), imiteren ze eerst een 3D-ontwerp op het scherm. We vertellen hen niet hoe ze de software moeten gebruiken, ze leren dit door te proberen. In de volgende iteratie vragen we hen om hun ontwerp te verbeteren of te personaliseren. In de laatste stap zijn ze volledig vrij om te improviseren. Zo maakte een student informatica bijvoorbeeld eerst een platte sleutelhanger, vervolgens een eenvoudig doosje voor wat elektronica en tot slot onderdelen voor een weerstation. Wanneer studenten meerdere iteraties kunnen uitvoeren, gebruiken ze vaker het lab en blijven ze experimenteren met de machines, meer dan alleen een eenvoudige introductie met één resultaat. Hiermee proberen we het keychain-syndrome te voorkomen, zoals beschreven door Blikstein (2013).

Blijf verrassen (/improviseren) : Een presentatie doorklikken, dat kan ook door een donut te eten. (Of nouja, het was niet echt een succes (klikte veel te veel slides door per hap), maar ik had nu wel de aandacht voor elektronica..

Vraag ook eens 'Wat ben je aan het maken (/doen)?': Het is de leukste vraag die je kunt stellen in het lab. Het werk van de ander zou je wel eens kunnen inspireren, of misschien kun je de ander (onverwacht) helpen met jouw kennis.

(+): Docenten hoeven alleen de start van het leren (doelen) te organiseren en studenten te coachen in hun volgende stappen.

(+): Leren via 3i is een prettige en natuurlijke manier van verkennen en ontdekken. De vele herhalingen maken studenten vertrouwd met de machines en materialen, zodat meer en meer tijd en aandacht wordt besteed aan de toepassingen van de machine voor een concept in plaats van enkel het gebruik ervan (een eenvoudige set van acties).

(-): We lijken het natuurlijke experimenteren te zijn afgeleerd; we worden vaak getest op het eindproduct. De iteratie lijkt daarom niet van waarde en alleen maar op te houden richting het einddoel. Soms moet dit iteratieve proces worden geforceerd om de toegevoegde waarde ervan te ervaren, voor zowel studenten als docenten.